Het ontstaan en de evolutie
(,In werkelijkheid bestaat het "Geel" muziek, zoals men in Appels deze fanfare pleegt te noemen sinds 1932.
Sint-Cecilia Appels is immers de voortzetting van de muziekmaatschappij Hoger-Op, die in dat jaar werd gesticht en op haar beurt voortvloeide uit de scheuring van de toenmalige muziekmaatschappij " De Kinderen van de Schelde ". Die breuk was het uitvloeisel van een lange aanslepende politieke electorale vete, een nasleep van gebeurtenissen tijdens de eerste wereldoorlog.
Het woord "Geel" heeft niets te maken met een politieke of ideologische strekking maar slaat enkel op de kleur van boter, geproduceerd in de melkerij waarvan de stichter, voorzitter Meester van Garsse directeur was.
Uit de kronieken van Sint-Cecilia Appels blijkt dat het eerste Ceciliafeest van Hoger-Op plaatsvond op 15 januari 1933 in het café van Fons De Smet en zijn vrouw Marie.
Staf Pee, de eerste dirigent, slaagde erin, om met de middelen en de manschappen waarover hij beschikte, zijn fanfare daadwerkelijk hoger op te sturen. De soms letterlijk slagvaardige bestuursleden en muzikanten lukten erin kwalitatief en kwantitatief te wedijveren met de concurrentie van de Kinderen van de Schelde.
De snelle groei van de vereniging werd jammer genoeg gestuit door het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Deze wereldbrand heeft vele wonden geslagen en Hoger-Op moest uit een diep dal kruipen om haar naam eer aan te doen.
De rampzalige situatie waarin Hoger-Op na de oorlog verkeerde vereiste een nog meer dynamische aanpak en hierbij lieten de jonge leden zich niet onbetuigd. Op initiatief en onder impuls van Wies Verwaeren werd de eerste palingkermis georganiseerd op den Dijk, bij de witte Van Ransbeeck. Deze onderneming was een groot succes en sindsdien zijn deze festiviteiten, later omgedoopt tot "Appelse Feesten" niet meer weg te denken uit de kalender van de "Gele" .
Na een relatieve bloeiperiode kende Hoger-Op een aantal jaren van stagnatie. Er ontstonden in de schoot van het muziek zelfs conflictsituatie die onder meer resulteerden in het faillissement van 1961.
Deze gebeurtenis, een historisch dieptepunt in de geschiedenis van het "Geel muziek" , bracht evenwel een ware kentering teweeg. Solidariteit was geen ijdel woord in de muziekmaatschappij en een buitenstaander die dacht dat iedereen in zak en as zat werd vrij vlug geconfronteerd met de ware gehechtheid van de leden aan hun vereniging. Niets werd onverlet gelaten opdat de muzikanten op de verkoop, hun eigen instrument(en) zouden kunnen terugkopen.
En zo geschiedde.
Meer zelfs, nog diezelfde dag zijn ze op stap geweest met meer muzikanten dan ooit tevoren.
"Hoger-Op" werd "Sint-Cecilia" en er begon een nieuw "Geel" tijdperk. Voorzitter Meester van Garsse werd inmiddels opgevolgd door achtereenvolgens Frans De Smet en Jan Scholliers.
De Bestuursfakkel werd nadien overgenomen door Fons Michiels (1971-1975), Hugo Van Limbergen (1975-1985), Jos De Vos (1985-1991), Guido Vercammen (1992-2018) en Sofie Van Limbergen (2018-heden).
Ieder van deze voorzitters, gesteund door een schare gemotiveerde leden van de beheerraad, heeft alles in het werk gesteld om een meerwaarde te geven aan de muziekmaatschappij die één van de culturele pijlers is in Groot-Dendermonde.
Wat de muzikale leiding betreft, werd Staf Pee opgevolgd door Jean Heyvaert (Hoger-Op), Fons Ceupers (tot 1969), Frederik Den Roover (1969-1991), Frans Boeykens (1992-2013) en Johan Van den Eede (2013-2021).
Muzikale hoogtepunten zijn te situeren in de Provinciale Muziektornooien: promovering naar de afdeling Uitmuntendheid 1973, promotie en bevestiging in de hoogste afdeling, nl. Eredivisie in 1977 en 1981.
In 1986, op het muziektornooi in Aalst, werd Sint-Cecilia opnieuw in uitmuntendheid geklasseerd na een verdict dat evenwel weinig of niets te maken had met de muzikale prestatie. Sindsdien werd, zowel in 1987, 1991, 1995 en 1999 bevestigd in Uitmuntendheid.
Op het provinciaal muziektornooi van 14 maart 2004 te Buggenhout concerteerde Sint-Cecilia met succes in eerste afdeling voor een periode van vier jaar.
Als opmerkelijk muzikaal evenement van Sint-Cecilia kan de Euro-Proms genoteerd worden. De muzikale happening, met medewerking van de Koninklijke Fanfare Sint-Isidorus uit Buggenhout, de Koninklijke Fanfare de Moedige Vrienden uit Boortmeerbeek en de Koninklijke Fanfare Eendracht uit Keerbergen kwam tot stand op initiatief van dirigent Frans Boeykens en werd uitgevoerd in de Appelse sporthal in 1993 en in Buggenhout, Boortmeerbeek en Keerbergen in 1994.
Onvergetelijke festivals die telkens konden rekenen op een massale publieke belangstelling.
Sint-Cecilia Appels maakt zich echter niet alleen verdienstelijk op kunstconcerten. Deze fanfare presteerde het ook om onder meer onderscheidingen te behalen op de gerenommeerde stapmarsenconcours te Izegem. Voorts is ze ook present op talloze muzikale wandelingen ter gelegenheid van carnavals en allerlei festiviteiten. De deelname van onze saxofonisten aan de happening te Dinant ter gelegenheid van 100 jaar Adolf Sax waar ze speelden met 150 saxofonisten.
In 2011 kwam er een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van ons muziek, nl. het 50-jarig bestaan. Daarbij hoort ook een nieuwe naam, want we mogen onze naam vanaf dan een beetje groter maken: het wordt vanaf nu Koninklijke Katholieke Muziekmaatschappij Sint-Cecilia Appels!
© Koninklijke Katholieke Muziekmaatschappij Sint-Cecilia Appels.
Sint-Cecilia Appels is immers de voortzetting van de muziekmaatschappij Hoger-Op, die in dat jaar werd gesticht en op haar beurt voortvloeide uit de scheuring van de toenmalige muziekmaatschappij " De Kinderen van de Schelde ". Die breuk was het uitvloeisel van een lange aanslepende politieke electorale vete, een nasleep van gebeurtenissen tijdens de eerste wereldoorlog.
Het woord "Geel" heeft niets te maken met een politieke of ideologische strekking maar slaat enkel op de kleur van boter, geproduceerd in de melkerij waarvan de stichter, voorzitter Meester van Garsse directeur was.
Uit de kronieken van Sint-Cecilia Appels blijkt dat het eerste Ceciliafeest van Hoger-Op plaatsvond op 15 januari 1933 in het café van Fons De Smet en zijn vrouw Marie.
Staf Pee, de eerste dirigent, slaagde erin, om met de middelen en de manschappen waarover hij beschikte, zijn fanfare daadwerkelijk hoger op te sturen. De soms letterlijk slagvaardige bestuursleden en muzikanten lukten erin kwalitatief en kwantitatief te wedijveren met de concurrentie van de Kinderen van de Schelde.
De snelle groei van de vereniging werd jammer genoeg gestuit door het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Deze wereldbrand heeft vele wonden geslagen en Hoger-Op moest uit een diep dal kruipen om haar naam eer aan te doen.
De rampzalige situatie waarin Hoger-Op na de oorlog verkeerde vereiste een nog meer dynamische aanpak en hierbij lieten de jonge leden zich niet onbetuigd. Op initiatief en onder impuls van Wies Verwaeren werd de eerste palingkermis georganiseerd op den Dijk, bij de witte Van Ransbeeck. Deze onderneming was een groot succes en sindsdien zijn deze festiviteiten, later omgedoopt tot "Appelse Feesten" niet meer weg te denken uit de kalender van de "Gele" .
Na een relatieve bloeiperiode kende Hoger-Op een aantal jaren van stagnatie. Er ontstonden in de schoot van het muziek zelfs conflictsituatie die onder meer resulteerden in het faillissement van 1961.
Deze gebeurtenis, een historisch dieptepunt in de geschiedenis van het "Geel muziek" , bracht evenwel een ware kentering teweeg. Solidariteit was geen ijdel woord in de muziekmaatschappij en een buitenstaander die dacht dat iedereen in zak en as zat werd vrij vlug geconfronteerd met de ware gehechtheid van de leden aan hun vereniging. Niets werd onverlet gelaten opdat de muzikanten op de verkoop, hun eigen instrument(en) zouden kunnen terugkopen.
En zo geschiedde.
Meer zelfs, nog diezelfde dag zijn ze op stap geweest met meer muzikanten dan ooit tevoren.
"Hoger-Op" werd "Sint-Cecilia" en er begon een nieuw "Geel" tijdperk. Voorzitter Meester van Garsse werd inmiddels opgevolgd door achtereenvolgens Frans De Smet en Jan Scholliers.
De Bestuursfakkel werd nadien overgenomen door Fons Michiels (1971-1975), Hugo Van Limbergen (1975-1985), Jos De Vos (1985-1991), Guido Vercammen (1992-2018) en Sofie Van Limbergen (2018-heden).
Ieder van deze voorzitters, gesteund door een schare gemotiveerde leden van de beheerraad, heeft alles in het werk gesteld om een meerwaarde te geven aan de muziekmaatschappij die één van de culturele pijlers is in Groot-Dendermonde.
Wat de muzikale leiding betreft, werd Staf Pee opgevolgd door Jean Heyvaert (Hoger-Op), Fons Ceupers (tot 1969), Frederik Den Roover (1969-1991), Frans Boeykens (1992-2013) en Johan Van den Eede (2013-2021).
Muzikale hoogtepunten zijn te situeren in de Provinciale Muziektornooien: promovering naar de afdeling Uitmuntendheid 1973, promotie en bevestiging in de hoogste afdeling, nl. Eredivisie in 1977 en 1981.
In 1986, op het muziektornooi in Aalst, werd Sint-Cecilia opnieuw in uitmuntendheid geklasseerd na een verdict dat evenwel weinig of niets te maken had met de muzikale prestatie. Sindsdien werd, zowel in 1987, 1991, 1995 en 1999 bevestigd in Uitmuntendheid.
Op het provinciaal muziektornooi van 14 maart 2004 te Buggenhout concerteerde Sint-Cecilia met succes in eerste afdeling voor een periode van vier jaar.
Als opmerkelijk muzikaal evenement van Sint-Cecilia kan de Euro-Proms genoteerd worden. De muzikale happening, met medewerking van de Koninklijke Fanfare Sint-Isidorus uit Buggenhout, de Koninklijke Fanfare de Moedige Vrienden uit Boortmeerbeek en de Koninklijke Fanfare Eendracht uit Keerbergen kwam tot stand op initiatief van dirigent Frans Boeykens en werd uitgevoerd in de Appelse sporthal in 1993 en in Buggenhout, Boortmeerbeek en Keerbergen in 1994.
Onvergetelijke festivals die telkens konden rekenen op een massale publieke belangstelling.
Sint-Cecilia Appels maakt zich echter niet alleen verdienstelijk op kunstconcerten. Deze fanfare presteerde het ook om onder meer onderscheidingen te behalen op de gerenommeerde stapmarsenconcours te Izegem. Voorts is ze ook present op talloze muzikale wandelingen ter gelegenheid van carnavals en allerlei festiviteiten. De deelname van onze saxofonisten aan de happening te Dinant ter gelegenheid van 100 jaar Adolf Sax waar ze speelden met 150 saxofonisten.
In 2011 kwam er een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van ons muziek, nl. het 50-jarig bestaan. Daarbij hoort ook een nieuwe naam, want we mogen onze naam vanaf dan een beetje groter maken: het wordt vanaf nu Koninklijke Katholieke Muziekmaatschappij Sint-Cecilia Appels!
© Koninklijke Katholieke Muziekmaatschappij Sint-Cecilia Appels.